Voor de connectie gaan we dit jaar terug naar de jaren 70, maar eigenlijk nog een stukje verder de muziekgeschiedenis in. Eind jaren 50 schreef Neil Sedaka, toen hij nog op school zat, een liedje voor een meisje waar hij een oogje op had. Haar naam was Carole, de titel O Carol, en ze zou later zelf succes als singer/songwriter boeken als Carole King.
Het was het begin van de muziekcarriere van Neil, die eind jaren 50, begin jaren 60 legio hits had. In de jaren 70 kwam hij nog een tijdje terug in de belangstelling dankzij nummers als "Laughter in the rain". Er waren echter nog een aantal redenen waarom hij in dat decennium weer op de radar kwam.
Zo was er in 1976 een cover van zijn nummer "Standing on the inside" (origineel uit 1973) door het Nederlandse groepje Full House. Een studiogroepje, bedacht door Ron Brandsteder (toen nog in dienst van platenmaatschappij CBS) en met in de gelederen onder andere ex-voetballer en toekomstig TV presentator Frank Kramer. Het haalde in Nederland net niet de 1e plaats in de Top 40.
Een andere cover die ook internationaal hoge ogen gooide was die van het nummer "One Way Ticket", origineel de "andere kant" van de single O Carol. In 1979 vond Boney M producer Frank Farian het tijd om het nummer in een modernere uitvoering op de markt te brengen, deed dit door het bewezen hitsucces van Boney M qua geluid opnieuw te gebruiken en gebruikt daarvoor bandje Eruption wat al een hit had gescoord met een andere cover ("I Can't Stand The Rain").
