Voor de platenconnectie van deze woensdag gaan we terug naar de jaren 60. Vanuit de Engelse muziekscene werden de hitparades over de hele wereld bestormd met de ene goede band na de andere.
The Small Faces was zo'n band, die al halverwege de jaren 60 hits scoorde als Itchycoo Park en All Or Nothing. Toen zanger/gitarist Steve Marriott in 1969 de band verliet om Humble Pie te vormen, gingen de rest van de bandleden verder als The Faces, en zochten er een nieuwe zanger bij. Ze kwamen uit bij een jongen met roots in Schotland die al wat ervaring had in de Jeff Back Group: Rod Stewart. Samen scoorden ze een aantal grote hits totdat Rod, parallel aan zijn verblijf in de band, een solo carriere startte die hem wereldwijd succes zou opleveren.
Het had echter weinig gescheeld of Rod was daarvoor al onderdeel geworden van een andere legendarische band: The Kinks. Voordat de broers Davis die band zouden oprichten startten ze een schoolbandje, the Ray Davies Quartet. Op zoek naar bandleden kwamen ze terecht bij Rod die op dezelfde school zat. Ze gingen oefenen bij de drummer thuis, maar diens moeder was niet zo gecharmeerd van de stem van Rod, waarna hij de band zou verlaten. Hij richtte daarop zijn eigen bandje op (Rod Stewart and the Moonrakers) en werd daardoor een directe concurrent van de Davies broers.
